Reizen

La Vélomaritime is een prachtige lange-afstandsroute door Bretagne en Normandië. Het gehele traject is 1500 km lang, en loopt van Duinkerken bij de Frans-Belgische grens tot Roscoff in Bretagne. Veel fietsers kiezen er voor deeltrajecten te doen. De etappes verschillen ook wat betreft zwaarte en hoogtemeters.

Er is een officiële Nederlandstalige website van de La Vélomaritime: www.lavelomaritime.nl. Hier vind je informatie over de etappes, accomodaties, bezienswaardigheden, openbaar vervoer, restaurants en nog veel meer.

Zelf kampeerde ik de gehele reis; campings zijn er vrijwel overal meer dan genoeg. Uiteraard kun je ook kiezen voor Chambres d’hôtes, hotels en gîtes. Op deze pagina vind je een flink aantal foto’s en mijn ervaringen met La Vélomaritime.

Van Morlaix in Bretagne naar het Normandische Le Havre

Ik fietste het deel van Morlaix (vlakbij Roscoff) naar Le Havre. Dit is in omgekeerde richting van de officiële route. La Vélomaritime is echter in beide richtingen uitstekend aangegeven, en daarbij maakte ik gebruik van een GPS-systeem. De GPS-tracks zijn te downloaden op de website, maar als je de fietskaart van OpenFietsmap gebruikt staat de route ook al standaard op de kaart weergegeven.

Hier onder de kaart van het gehele traject. Ik startte in Morlaix, Bretagne. Dit omdat ik met de trein + fiets Roscoff niet kon bereiken. Jammer, want het stukje Roscoff – Morlaix schijnt erg fraai te zijn. Ik eindigde mijn fietsreis in Le Havre, Normandië. Het traject dat daarna volgt had ik namelijk al eens gewandeld (GR21 tot Le Treport).

Nogmaals, heel veel vakantiefietsers kiezen er voor een veel korter deel van deze route te doen, en kiezen bijvoorbeeld etappes uit die goed te doen zijn met kinderen. Een etappe-overzicht met daarbij naast een korte beschrijving ook de hoogtemeters en OV-mogelijkheden vermeld vind je op www.lavelomaritime.nl/etappes.

Mijn eigen ervaringen met La Vélomaritime en daarbij een hoop foto’s vind je in onderstaand artikel

Van Parijs met de trein richting de Betonse Kust: La Vélomaritime wacht

Nadat ik vanuit Nederland naar Parijs was gefietst, via de Benjaminse Route, had ik zin om nog een flink stuk langs de kust te gaan fietsen. Na wat gegoogeld te hebben kwam ik uit op La Vélomaritime. Dit was precies wat ik zocht, en het leek me ook leuk Saint-Malo en Le Mont-Saint-Michel weer eens te zien; twee plaatsen die als kind grote indruk op me hebben gemaakt.

Vanuit Parijs Montparnasse nam ik de TGV naar Rennes. In Frankrijk mag je fiets mee op een aantal TGV-routes, dus niet op allemaal. Bij sommige moet je fiets in een fietshoes. Bij het TGV-loket bij Gare du Nord was er enige onduidelijkheid hierover bij het personeel, maar het kan dus wel zonder fietshoes op dit traject.

Vanuit Rennes nam ik een regionale trein naar Morlaix. Nu had ik online gelezen dat je in Frankrijk op regionale treinen je fiets gratis mee kunt nemen en geen fietskaartje nodig hebt. Dit is echter in Bretagne niet het geval. Hier dien je wel een fietskaartje te kopen, voor een specifieke tijd.

Is dit wellicht omdat Bretagne zo’n populaire fietsbestemming is? Het kopen van een kaartje kan dan weer alleen online, en hier heb je een account voor nodig op nl.oui.sncf/nl.

De regionale trein ging helaas niet tot Roscoff, dus in Morlaix haalde ik mijn fiets van de hangbeugel af (anders dan in Nederland ‘hang’ je je fiets aan het voorwiel in het daarvoor bestemde treinstel. Zo kunnen er 6 fietsen naast elkaar hangen) en stapte ik uit. Al snel vond ik het eerste route bordje van de Vélomaritime.

Dag 1: Morlaix – Locquirec

In een zonovergoten Morlaix zag ik gelijk de eerste collega-vakantiefietsers. Van Arnhem naar Parijs was ik nauwelijks fietsers tegengekomen. Begrijpelijk, want Noord-Frankrijk is niet te vergelijken met de kusten van Bretagne en Normandië.

De Vélomaritime maakt trouwens weer deel uit van de EuroVelo 4, ook wel bekend als de Centraal-Europese Route, Deze ruim 5.000 km lange fietsroute verbindt de Roscoff in Bretagne met Kiev in de Oekraïne. Je fietst langs 21 UNESCO-sites; meer info op www.eurovelo.com

Wat meteen opvalt is dat het allerminst een vlakke route is. Dit is natuurlijk ook wel logisch bij zo’n kustroute. Nu was Noord-Frankrijk ook wel golvend, maar hier zijn de klimmetjes net wat feller. Het klimmen duurt overigens nooit lang en is goed te doen. Na een halve fietsdag van 47 kilometer had mijn Garmin Etrex 750 hoogtemeters verzameld. Zie hier m’n Strava-activiteit met hoogtemeters en foto’s. Voel je vrij me te volgen 🙂

Wat me ook erg aanstond is dat het wegdek zeer gevarieerd is. Van asfaltwegen tot onverharde bospaden. Meteen al de eerste dagen waren er prachtige uitzichten over baaien. Ook de kleurige bloemen vallen op; het doet hier zuiders aan, terwijl Bretagne niet eens zo zuidelijk ligt.

Alle zorg uit handen? SNP Natuurreizen biedt fietsvakanties aan in zowel Bretagne als Normandië, langs hotels en chambres d’hotes. Ook Fietsrelax.nl heeft een fietsvakantie in Bretagne, langs de Smaragdkust.

Eigen-Wijze Reizen heeft diverse fietsvakanties in Frankrijk in het reisaanbod.

Dit bedoel ik met mooie vergezichten. Het weer zat natuurlijk ook nog eens enorm mee. Bij Primel-Trégaste is een mooi strandje. De officiële route gaat er er iets voor naar rechts geloof ik. Maar als je rechtdoor gaat voor het strandje, kom je na een paar honderd meter toch op hetzelfde punt uit. Sowieso zou ik de officiële route als leidraad gebruiken en als je iets moois ziet vooral even van de Vélomaritime af te wijken. Zeker met een GPS is dit het doodeenvoudig weer op de route te geraken.

Op de westpunt van Bretagne waar ik nu fiets wordt naast het Frans ook nog steeds Bretons gesproken en op verkeersborden gebruikt. Plaatsnamen staan dan ook in deze Keltische taal vermeld. Zo bleek Locquirec (al lastig zat) Lokireg te zijn in het Bretons. Boven de plaatsnaamborden zie het het schildje van de route die je dient te volgen.

Na een treinreis en een halve dag fietsen kwam ik na 47 kilometer voldaan aan in Locquirec. Ik heb daar op een fantastische camping municipal gestaan, direct aan een baai. De camping heeft een kleine epicerie en een bar met uitzicht op het water. Ik betaalde net iets meer dan 10 euro voor een plekje, dus dat was ook prima. De website van Camping du Fond de la Baie is campinglocquirec.com.

Deze camping is gewend aan fietsers, maar ook zeker aan hikers. De camping ligt namelijk pal aan de GR34,, ook wel het Douanepad (Sentier des douaniers) genoemd. Ik zie diverse wandelaars hun lichtgewicht tentje hier opzetten. Lopers op de GR34 zal ik de komende dagen nog wel vaker tegenkomen, want net als de Vélomaritime loopt deze GR-route veelal langs de Bretonse kust.

Dag 2: Locquirec – Paimpol

Verwacht op Franse campings geen stilte om 22:00, of zelfs om 23:00 of middernacht. Het went gelukkig snel. Terwijl de rest van de camping, behoudens enkele wandelaars, nog op 1 oor ligt de lichtgewicht tent opgebroken en vroeg vertrokken.

De route blijft deze ochtend weer lange tijd de kust volgen, en gaat later wat meer het binnenland in. Lannion is een grotere stad waar je doorheen komt. De kleine strandjes, waar van een aantal ondanks het hoogseizoen echt rustig is, nodigen uit tot een korte break van het fietsen.

Wat me opvalt is dat je regelmatig, wanneer je een behoorlijke stad in fietst, er toch een soort pad naar toe / doorheen loopt waardoor het lijkt alsof je door de natuur fietst. Onverhard en door het groen.

In een buitenwijk stak er bij een klim vlak voor mijn fiets een hert over en schoot een tuin in; haar jong durfde de oversteek niet aan en bleef aan de andere kant van de weg in die bosjes zitten.

Tot nu toe is de route lekker gevarieerd; van kustlijn naar binnenland, en van kleinere dorpjes en kleinere steden tot wat grotere steden met alle voorzieningen. Ook zijn er veel campings langs de Velomaritime-route. Reserveren doe ik dan ook niet; is een camping vol, dan heeft de volgende vast wel een plekje voor een fietser.

Onderweg kom ik veel fietsers met bepakking tegen. Alleen, als stel of met kinderen. Dit zijn met name Fransen. Nederlanders herken je dikwijls aan de Ortlieb-tassen. Veel Fransen zijn op de MTB of fietsen bike-packend deze route.

Na ongeveer 112 km aangekomen in Paimpol. Vandaag is er weer aardig gestegen en gedaald: 1350 hoogtemeters zijn overwonnen. Je fietst vaak van 20 naar maximaal 100 meter en weer terug. En dat vele keren op een dag. Bekijk voor meer info de strava-activiteit van deze fietsdag.

Overnachten deed ik op Camping de Cruckin, vlak na centrum van Paimpol. De camping ligt pal aan de Vélomaritime en ook weer aan de GR34. Wederom diverse hikers dus, wat gezellig is. Voor 1 persoon betaalde ik net geen tientje,. Op een paar honderd meter, op loopafstand dus, ligt de bezienswaardigheid ‘Abbaye de Beauport’ (website). Hier fiets je de volgende ochtend ook met een uitzicht op de abdij langs.

Dag 3 van de Vélomaritime: Paimpol – Fréhel

Zoals al eerder vermeld fiets je als je de camping verlaat weer langs de Abdij, en heb je een mooi uitzicht vanuit eem andere hoek. Na een kilometer of 8 splitst de route zich: er gaat een korte route door het binnenland, maar er is ook een route (de echte route) langs de kust met mooie vergezichten.

Het Franse autoverkeer is supernetjes, op het irritante af. Ze blijven netjes achter je rijden als ze je niet heel ruim in kunnen halen. Dat je vaak denkt: ‘ga er gewoon langs alsjeblieft, dat fietst veel relaxter dan dat getuf achter me’. Maar beter dit dan hardrijdend verkeer om je heen, natuurlijk. Sowieso zijn de meeste wegen op de Vélomaritime rustig en fiets je vaak op fietspaden.

Koffiepauze in Brehec, een klein kustplaatsje met een gezellige kleine plage en cafés in het straatje naar de plage toe. Hoewel het hoogseizoen is is het ook hier erg rustig.

Op deze picknickplek raakte ik in gesprek met een langs rennende trilrunner. Hij vertelde dat hij zelf binnenkort ook zou gaan fietsen. Hij sprak nauwelijks Engels maar ik begreep dat hij van Nantes naar La Rochelle wilde gaan fietsen. Meer de zuidkant van Bretagne dus. Hij vertelde dat het een makkelijk te volgen route is en erg mooi. Toen ik later ging googelen bleek dat hij het vermoedelijk over de Vélodyssée had. Na Tréveneuc volgt de grotere toeristische plaats Saint-Quay-Portrieux en Binic.

Het stuk na Saint Brieuc vond ik wat minder. Op een gegeven moment kom je een paar kilometer voor Fréhel wel door een mooi villa-stadje. Fréhel was mijn eindbestemming die dag. Bekijk de Strava-activiteit van die dag; ik fietste 114 kilometer en kreeg ruim 1500 hoogtemeters voor de banden.

Ik koos (helaas) voor de drukke Municipal Camping Du Pont De L’etang pal aan het strand. Tweehonderd meter landinwaarts bleek achteraf een veel rustigere camping te zijn. De Municipal van Fréhel is goedkoop (7 euro) en behoorlijk groot. Ook doen ze niet aan plaatsnummers; zoek maar een plekje ergens! Deze camping was mij te groot en je hebt er geen internet-bereik. De website is camping-frehel.fr, maar ik zou achteraf gekozen hebben voor het alternatief een paar honderd meter verderop.

Wat me ook opvalt op de Franse campings: er wordt hier, zeker in vergelijking met Nederland nog relatief veel in tenten gekampeerd. Het overgrote deel daarvan bestaat uit Quechua tenten, het eigen merk van de Franse outdoorwinkel Decathlon. Campers voeren uiteraard ook hier de boventoon, net als in ons eigen land.

Dag 4: Fréhel – Le Mont Saint Michel

Zoals altijd vroeg op gestaan en met dit keer met enige opwinding, want vandaag staan Saint-Malo en Le Mont-Saint-Michel op het programma. Een flinke rit, zo zou achteraf blijken, want ik had me vergist in de afstand tussen de twee genoemde highlights.

Na de brug van Le Port Saint-Jean wachtte eerst nog een bezoekje aan de Decathlon in Saint Malo Saint Jouan Des Guerets, omdat mijn powerbank helaas pootjes bleek te hebben gekregen toen deze in het toiletgebouw aan het opladen was. De receptie van de camping had me nog gewaarschuwd, maar ik was te goed van vertrouwen.

Wel prettig dat er, op een zondag, een Decathlon nagenoeg op de route ligt en open is. Een Xtorm-powerbank armer en een Forclaz-powerbank rijker fiets ik Saint-Malo binnen.

Een rondwandeling over de stadsmuren van Saint-Malo mag je niet missen als je de stad bezoekt. Van hier af heb je (en had men vroeger) een schitterend uitzicht op zee en op de oude binnenstad. De gehele wandeling over de stadswallen is 2 kilometer lang.

Een (klein) deel van de rondgang kun je zonder te tillen met de fiets aan de hand afleggen. Ik vind Saint-Malo schitterend maar dermate toeristisch dat ik mijn fiets er niet ergens achter durfde te laten.

Behalve de stadsmuren is ook de Cathédrale Saint-Vincent een belangrijke bezienswaardigheid. De officiéle toeristen-site van Saint-Malo is saint-malo-tourisme.com. Er is vast nog veel meer te zien, maar ik wilde diezelfde dag nog door naar een van de andere hoogtepunten van La Vélomaritime: Le Mont-Saint-Michel.

De weg naar Le Mont-Saint-Michel is tamelijk druk, maar ineens word je een weiland ingestuurd en ben je van het autoverkeer af. Na de Eiffeltoren en Versailles schijnt dit de meest bezochte toeristische attractie van Frankrijk te zijn. Je ziet hem al kilometers van tevoren liggen, en dan ben je er ineens, Een machtig gezicht.

Vlak voor de Mont-Saint-Michel verlaat je Bretagne, en fiets je Normandië binnen. Eenmaal daar had ik er 140 kilometer op zitten (Strava-activiteit)

In de buurt van de Mont-Saint-Michel zijn 2 campings. Eentje ligt echt heel dichtbij, op ongeveer 2.5 kilometer, en een ander wat meer landinwaarts, op ongeveer 5 kilometer.

Er rijden de hele dag gratis pendelbussen naar de Mont-Saint-Michel, die je de laatste 1.5 kilometer naar het eiland vervoeren. Ik kwam terecht op de camping meer landinwaarts; camping Camping aux Pommiers. Gelukkig was er nog plek.

Duur was hij wel, 34 euro per nacht. Er is een animatieteam, een zwembad, een bar en een kleine campingwinkel. Prijzig dus maar verder een prima camping, met een leuk tentenveldje voor fietsers, al betaal je echt voor je eigen plek. De website is camping-auxpommiers.com. Er zit een bakker om de hoek, maar er is geen (normale) supermarkt in de buurt. Alleen winkels met souvenirs en streekproducten. Vooraf reserveren lijkt me verstandig.

Dag 5: Rustdag bij Le Mont-Saint-Michel

Deze highlight verdient een rustdag om eens goed bekeken te worden. Daarbij was de 140 km van gisteren een flinke zit geweest. Vanaf de camping is het 2.5 kilometer lopen naar de pendelbussen, die vanaf ik meen 7:30 gaan rijden. Ik was van plan de eerste pendelbus te nemen, maar het zicht op de Mont-Saint-Michel is dermate mooi dat ik het gehele stuk heb gelopen.

Om 8:00 ben je echt nog een van de eerste bezoekers. De MSM is gratis te bezichtigen, maar voor de Abdij moet je een kaartje kopen. Dit kan online, en daarmee heb je ook gelijk een tijdslot. Aan de kassa kan ook, maar dan heb je een (grote) kans dat je in de rij moet staan. De Abdij is pas later in de ochtend open en dan zijn er wel al veel meer toeristen. Bezoek de website abbaye-mont-saint-michel.fr voor meer informatie en om een kaartje te kopen.

Naast de Abdij kun je mooi slenteren over de ‘ramparts’. Ook hier is vroeg op de ochtend nog vrijwel niemand. Alle toeristische restaurantjes en souvenirwinkels gaan ook pas in de loop van de ochtend open. Er is ook een aantal commerciële, kleine musea op het eiland. Deze heb ik niet bezocht.

Na een bezoek van een paar uurtjes ging ik terug naar de camping, waar het zwembad wacht. Na een simpele pasta-maaltijd bereid op het gasbrandertje is het wachten tot de avond valt. Dat is het moment om met je vakantiefiets nog eenmaal richting Le Mont-Saint-Michel te fietsen voor de spectaculaire zonsondergang.

Alle zorg uit handen? SNP Natuurreizen biedt fietsvakanties aan in zowel Bretagne als Normandië, langs hotels en chambres d’hotes. Ook Fietsrelax.nl heeft een fietsvakantie in Bretagne, langs de Smaragdkust.

Eigen-Wijze Reizen heeft diverse fietsvakanties in Frankrijk in het reisaanbod.

Dag 6 van de Vélomaritime: Le Mont-Saint-Michel – Pont-Farcy

Na de rustdag is het weer tijd om verder te trekken. Nu volgt een aantal makkelijke etappes wat betreft hoogtemeters, en daardoor zie ik nóg meer fietsers. Hieronder ook veel gezinnen die met kinderen fietsen. En er wordt erg weinig elektrisch gefietst hier, valt ook op.

Vandaag loopt de route niet meer langs de kust en fiets ik het eerste deel van de dag veel over oude vlakke spoorbaan. Geleidelijk stijgen en dalen dus. Een ander voordeel van fietsen over een oude spoorbaan, is dat er vaak een beide kanten bomen of andere begroting is. Schaduw is welkom op een, wederom, warme dag als deze.

Dit is een zogenaamde ‘Voie Verte’, ook wel bekend onder de naam ‘groene fietspaden’. Dit is een groot Frans netwerk aan fietspaden dat de afgelopen jaren door heel hele land aangelegd is. De fietspaden bevinden zich langs rivieren, over spoorbanen, kanalen, over oude jaagpaden en door diverse natuurgebieden. Deze fietspaden zijn uitermate geschikt om te fietsen met kinderen.

De officiële Vélomaritime route kent nog een grote lus naar Cherbourg en weer terug, maar die sla ik over wegens tijdgebrek.

Anders dan aan de kust zijn de campings hier dun gezaaid, dus het was even zoeken naar een plek om te overnachten. Ik deed dit op de camping municipal in Pont-Farcy. Ook weer een prima en rustige camping, met veel bomen, picknicktafels en mooie plekjes aan het water. In de avond komt de campingbeheerder je inschrijven en de betaling innen.

De camping heet Camping Municipal des Bords de Vire en heeft geen eigen website. Bekijk de Strava-activiteit van deze fietsdag.

Dag 7: Pont-Farcy – Omaha Beach – Port-en-Bessin-Huppain

Vandaag wachtte een andere belangrijke bezienswaardigheid: de D-day landingsstranden in Normandië. Deze dag startte weer met een makkelijk etappe: vlak fietsen over een voie verte, langs een riviertje. Mooi stukje langs koeien en rotspartijen, en zelfs een klein watervalletje. Erg rustig op de vroege ochtend. 

Je schampt de stad Saint-Lo. Ik reed er even binnen omdat ik een (ruïne) van een burcht zag. De Vélomaritime gaat dus helemaal naar Cherbourg, maar die sla ik dus over. Sterker nog: ik steek al eerder door richting zee, naar Isigny sur Mer en door naar Vierville-sur-Mer.

Hier bevindt zich Omaha Beach met tal van monumenten en oorlogsmusea. Mijn GPS stuurt me na een stuk kustroute over een onfietsbare kilometer mul zand. Ik weet niet of dit de officiële route was, maar er was niet te fietsen. Hier zou ik omfietsen, als je niet met de fiets aan de hand door duingebied wilt struinen. Er lagen ook fonkelnieuwe fietspaden dus ze zijn hier hard bezig aan het (verbeteren van) de Vélomaritime. 

Bij Colleville-sur-Mere is een indrukwekkende Amerikaanse Begraafplaats. Naast de graven is er een bezoekerscentrum waar je een indruk krijgt van de landing op 6 juni 1944. Rond de landingsstranden zijn opvallend veel Nederlandse toeristen. Sowieso is het sinds Saint-Malo een stuk drukker geworden, maar zeker niet storend. Nederlandse fietsers hoor ik overigens zelden.

Overnachten deed ik op Camping le Prairie in Port-en-Bessin-Huppain. Zie de website camping-de-la-prairie.fr. Prima camping met, toen, gloednieuw sanitair. Er zijn picknicktafels maar die staan gek genoeg bij de camper-plekken en niet op het tentenveldje. Er is een Super-U supermarkt vlakbij. Zie de Strava-rit.

Dag 8 van de Vélomaritime: Port-en-Bessin-Huppain – Honfleur

Vandaag fiets ik verder langs de landingsstranden, richting Arromanches-les-Bains.

Het barst hier van de oorlogsmusea. Er lijken veel commerciële, maar ook een aantal ‘officiële’ musea te zijn. Ik vond het museum in Arromanches over de kunstmatige Mulberry-haven zeer de moeite waard. Zie de website.

Verderop volgt het chique Deauville, een mondaine badplaats met Louis-Vuitton boetiek en dat type dure winkels. Mooie gebouwen en zeker de moeite waard om eens rustig rond te kijken. Of om met de fiets aan de hand over de houten promenade te wandelen.

Niet veel verder ligt Honfleur, wat mijn eindbestemming zou worden. Bij Honfleur zijn 2 campings; een ** en **** camping. De 2-sterren is de eerste die je tegenkomt, nog voor de haven en het centrum: Camping Phare. De andere ligt meer landinwaarts en van de route af. Bekijk deze dag op Strava.

Terug naar Nederland: Honfleur – Le Havre Treinstation

De volgende ochtend fietste ik naar het station van Le Havre om daar de trein naar huis te pakken. De fietstocht naar Le Havre is geen pretje (brug met snel rijdend vrachtverkeer en vervolgens een havengebied). De Vélomaritime is hier ook nog niet ‘af’; er wordt aan gewerkt 🙂 Vanaf Le Havre kan je via Parijs of via Lille met de trein naar Nederland.

Ik vond het een fantastische week: een afwisselende route, hier en daar uitdagend, voldoende kampeergelegenheden en bezienswaardigheden als Saint-Malo, de Mont-Saint-Michel en de landingsstranden.

Wellicht fiets ik ooit nog van Le Havre naar Duinkerken, om de Vélomaritime helemaal compleet te hebben. Meer voor de hand ligt echter dat ik voor de Vélodyssée zal gaan. Daar ben ik erg benieuwd naar! Dan pak ik gelijk het ‘vergeten’ stukje Morlaix – Roscoff mee 😉

Nuttige Websites voor als je de Vélomaritime wilt gaan fietsen:

• lavelomaritime.nl: de Nederlandstalige website van deze fietsroute met informatie over accomodaties, bezienswaardigheden, restaurants en dag-etappes.
• GPX-files van de Vélomaritime kun je hier in beide richtingen downloaden: Roscoff – Duinkerken & Duinkerken – Roscoff (download start gelijk)
• bretagne-vakantie.com: de officiële website van Toerisme in Bretagne.
• normandie-tourisme.fr: de officiële website van Toerisme in Normandië.
• booking.com: voor als je niet kampeert en vooraf overnachtingen wilt boeken.
• SNP Natuurreizen en Eigen-Wijze Reizen voor georganiseerde fietsvakanties in Bretagne, Normandië en andere mooi Franse fietsbestemmingen.

Heb je specifieke vragen over deze fietsroute, neem dan even contact op. Als je zelf al de Vélomaritime hebt gefietst vind ik het natuurlijk leuk als je een comment achterlaat. Dat kan hier onder 🙂